Elektrotechnieker Fernand maakte zowel de hoogdagen als het absolute dieptepunt mee bij Ford Genk. Na de sluiting van de autofabriek bleef hij niet bij de pakken zitten en besloot hij om zich bij te scholen. Om niet veel later zijn toekomst aan Yontec te verbinden.

25 jaar lief en leed gedeeld

Eind 2014 rolde de laatste wagen van de band bij Ford Genk. De maanden nadien bleef Fernand als een van de weinigen over om de fabriek te ontmantelen. “De robots demonteren, de noodverlichting afbouwen… Veel bleef er niet meer over. Na bijna 25 jaar dienst tussen duizenden collega’s keek ik plots uit op een lege werkvloer.”

Op de koop toe adviseerde zijn dokter om zijn schouder te laten opereren. “Ik zat al een tijdje met een geknelde zenuw. Het leek ons het ideale moment om de ingreep uit te voeren. Alleen duurde het herstel langer dan verwacht, bijna een jaar.”

“Ik wilde niet op de ziekenkas terecht komen, dus besloot ik om mijn kennis op te frissen en volgde ik een dagopleiding industriële elektriciteit. Plots kwamen veel vergeten dingen uit mijn schoolperiode terug naar boven. En ook al was Ford Genk een onvergetelijke periode, op de duur werd alles routine. Ik ben dus blij dat ik terug in de boeken ben gevlogen.”

Goede dingen gehoord

“Eens ik mijn attest op zak had en ik volledig hersteld was van mijn schouderoperatie, ging het snel. Dankzij mijn ervaring bij Ford Genk had ik plots verschillende aanbiedingen op zak.”

“Maar op dat moment moest ik vaak terugdenken aan een paar ex-collega’s die meteen de overstap naar Yontec hadden gemaakt. Zij vertelden me niets dan goede dingen. Zij weten ook hoe het was om te werken om in een groot bedrijf als Ford. Al bij al was je er een nummer, en de baas blijft de baas.”

“Dus zette ik zelf de stap om te solliciteren bij Yontec. Ik mocht niet veel later langskomen voor een gesprek en een aantal testjes. Hoewel ik op de meeste testen goed scoorde, hield ik me liefst zo ver mogelijk weg van de regeltechnieken. Dat is iets wat me helemaal niet ligt. In plaats van vreemd op te kijken, gaven ze aan net blij te zijn dat ik mijn sterktes goed kon inschatten. Meteen werd duidelijk dat ze veel rekening hielden met de wensen van hun werknemers.”

“Je doet gewoon alsof je thuis bent”

“Ik was dan ook blij toen ik mocht beginnen bij Yontec. En wat mijn voorgangers zeiden, bleek al snel te kloppen. Je wandelt gewoon het kantoor binnen, neemt iets uit de koelkast, slaat een praatje, speelt een potje biljart of kicker… Het gaat er heel familiaal en gemoedelijk aan toe. Alsof je gewoon thuis bent.”

En ook op de werkvloer vond Fernand snel opnieuw zijn draai. “Ik heb al voor een aantal interessante bedrijven mogen werken. Tot nu toe werkte ik het liefst bij een producent van versnellingsbakken. Alles verliep er zoals het zou moeten. ’s Morgens kreeg ik mijn opdracht en de bijhorende plannen, de operator begeleidde je bij het stilleggen van de machines en de supervisor stond je bij indien nodig. De bedrijfskantine met warme keuken was natuurlijk ook een groot pluspunt (lacht).”

“Voldoening zit in de kleinste momenten”

Waar haalt Fernand zijn grootste voldoening uit tijdens de werkuren? “Het liefst ga ik op zoek naar de oorzaak achter elektrische storingen. Waarom doet de machine dit, waarom doet ie iets niet?”

“Nog iets waar ik veel energie uithaal: collega’s die de handen vuil durven maken en mee vooruit denken. Als we op elkaar ingespeeld zijn, dan gaat alles eens zo snel vooruit. Dat zit in de kleinste dingen. Bijvoorbeeld wanneer je iets moet opendraaien en je collega al klaarstaat met het juiste gereedschap.”

Stapje verder

Hoe kijkt Fernand tot nu terug op zijn avontuur bij Yontec? “Ik kijk nog altijd met verbazing naar hoe de dingen hier worden aangepakt. Pakt de saus om een of andere reden niet bij een bepaalde klant, dan doen ze echt wel hun best om een betere oplossing voor je te zoeken.”

“In ruil ga je ook graag een stapje verder voor je klanten. Al moet ik drie dagen zoeken naar een oplossing of een hele machine uit elkaar halen. Dan doe je dat gewoon.”

Een straffe geest in een straf lichaam

Ook na de werkuren rust Fernand niet snel op zijn lauweren. “Ik probeer minstens drie keer per week te gaan fitnessen. Onmiddellijk na het werk rij ik door. Het verschil op de werkvloer is enorm sinds ik ermee begon. Voor de rest ga ik wel eens koersen met vrienden of klim ik met mijn vriendin op de motor. Een Kawasaki van 200 pk. Een snelheidsbeest, maar zo comfortabel dat je het niet eens merkt.”

Ben jij die ideale collega?

Herken jij jezelf helemaal in de perfecte collega van Fernand? Hulpvaardig, meedenkend en niet bang om de handen vuil te maken? Bij Yontec zijn we op zoek naar techniekers met sterke handen én met het verstand en het hart op de juiste plaats.

Klaar om de volgende aanwinst te worden binnen ons team? Solliciteer voor een van onze vacatures of solliciteer spontaan via onze website.